Angst is een breed begrip, het is niet vast te grijpen maar angst kan een kind/tiener ontzettend verlammen en in de greep houden. Angst is een thema dat heel vaak vermomd in allerlei hoedanigheden voorbij komt in mijn praktijk. Dit uit zich in allerlei klachten en gedragingen als; buikpijn, onrust, slecht slapen, het vastklampen van de ouder, niet naar bed durven, geen uitdagingen aan durven gaan, sociale terughoudendheid, boze buien en allerlei toets en wedstrijd elementen ontwijken etc.. Het ontzegt het kind en soms zelfs het gezin vaak veel vreugde, ontspanning en plezier. Nou zeg ik natuurlijk niet dat bang zijn niet oké is, want bang zijn kan heel nuttig zijn.. het helpt je adequaat te reageren in gevaarlijke situaties, allerlei lichamelijke processen staan meteen paraat! je hart gaat sneller kloppen, je gehoor lijkt scherper, en de adrenaline die vrij komt zorgt ervoor dat je kan vechten of vluchten. Maar angst kan ook heel belemmerend werken en hoewel deze emotie aan de oppervlakte soms onredelijk lijkt te zijn. is het wenselijk om te onderzoeken waar het kind/ tiener nu werkelijk bang voor is.. dit kan namelijk met allerlei interne en externe factoren te maken hebben. Als ‘bang’ zijn overheerst in je leven, zorgt het ervoor dat je dingen vaak niet doet die je eigenlijk graag wel zou willen doen. Het bange stemmetje in je hoofd is dominant aanwezig en is de baas over wat jij voelt, denkt en doet/ handelt. Het grote nadeel daarvan is dat je dus geen nieuwe dingen uitprobeert en daardoor ook niks nieuws leert terwijl je dat wel zou willen.. Het is dan zaak om weer baas te worden over je eigen gedachten en gevoelens. Kapitein worden op je eigen schip! Maar hoe doe je dat? Het begint bij de emotie ‘angst’ (en hoe dat bij jou werkt) te onderzoeken, deze emotie wil je namelijk iets vertellen en pas als je bereid bent om te luisteren en de angst aan te kijken, te erkennen en te accepteren dan pas komt er ruimte voor verandering en vertrouwen. Vertrouwen in je omgeving en vertrouwen in jezelf!